Bedrogen en bestolen

Vandaag heb ik de tijd genomen om plannen te maken en wat gewinkeld. Omdat we morgen naar Namtso meer gaan, heb ik ook eten gekocht voor onderweg. Moeilijk hoor! Vooral omdat ik geen Chinees begrijp. Toen ik een paar cakejes kocht vroeg de verkoper waar ik vandaan kwam. En vlak daarna wees hij een opgeplakt biljet aan met de woorden: "Beware of thiefs" (pas op voor dieven). Terwijl ik naar mijn tas keek zag ik er iemand mijn portomonnee uit graaien, dus ik draai me om naar die man en pak mijn portomonnee terug. Daarna pakte ik hem vast en gaf hem nog een trap na. Niet dat hij er iets van zal hebben, want zoveel kracht heb ik niet. Ik vraag me wel af of ze het nu in scene gezet hadden om me een les te leren of dat het echt was. Want volgens mij had de dief al veel sneller weg kunnen zijn.
Vandaag heb ik ook geprobeerd om iemand in Tibet te bellen. Toen kwam ik erachter dat mijn telefoon het niet deed; het nummer was buiten gebruik. Daarom lukte het jullie niet om mij te bellen. Ik heb een beetje rondgevraagd wat de oorzaak kon zijn en hoorde dat er regelmatig nepkaarten verkocht worden. Dus ik was ervan overtuigd dat ik een nepkaart had gekocht. Ook omdat iedereen me verzekerde dat bij de koop van een sim-kaart er altijd geld op staat. Uiteraard besloot ik toch naar de verkoper te gaan. Deze sprak zo goed als geen Engels, zei geen geld te hebben om terug te geven en stuurde me naar China mobile aan de overkant. Daar sprak een meisje een klein beetje Engels. Ik probeerde mijn geld terug te krijgen, maar ook zij zei geen geld te hebben. Dat begrijp ik niet, want ze verkopen er sim-kaarten, mobiele telefoons, enzovoorts. Maar ze ging tocht even proberen en toen bleek dat ik een kaart had gekocht zonder tegoed. Als het goed is kunnen jullie me nu dus wel bellen.