Busreis als nachtmerrie

Toen ik jonger was en nog geen geld verdiende ben ik wel eens met een pendelbus meegeweest. Ik vond dat altijd erg vermoeiend. Toen ik geld ging verdienen en de vliegtickets goedkoper werden, besloot ik dit niet meer te doen. Maar hier in India heb je weinig keus. Om van Rishikesh naar Manali te reizen, heb je maar twee mogelijkheden. Of je gaat met de taxi, wat je Rs 4000 kost (x 1,6 en je hebt euro's). Of je gaat met de bus van Dehra Dun naar Manali, wat je Rs 350 kost. Maar er gaat maar een bus en dat is een regeringsbus. En deze vertrekt om 3 uur 's middags. Dus Robin en ik vertrokken om half 12 uit Rishikesh om eerst de brug over en dan omhoog te lopen voor een motorriksja. Daarna hadden we de bus naar Dehra Dun en vandaar dus de bus naar Manali. Maar deze bussen zijn zo basic en oud dat ze in Nederland al 50 jaar geleden afgedankt zouden zijn. De stoelen zitten erg slecht en er is onvoldoende beenruimte zodat je de hele tijd scheef en gedraaid moet zitten. En dit betekent weer pijn in je rug. De zittingen zijn soms ook erg dicht op elkaar gemaakt, maar er moeten dan wel 3 persoenen zitten op een ruimte voor tweeenhalf of twee personen op een ruimte voor anderhalf. Dat was deze reis gelukkig niet zo. Maar wel is het zo dat doordat je scheef zit en je benen dus eigenlijk in de ruimte van je buurman/(of als je geluk hebt) buurvrouw hebt. Dat betekent dus dat je zeer dicht op elkaar zit.
De bus stopt regelmatig, omdat het een gewone dienstbus is en iedereen dus overal in- en uit kan stappen. Bovendien kun je er niet in liggen, want het is geen slaapbus. En dan deed de bus er in plaats van 14 uur 16 uur over. Dit betekende dat de busreis van Dehra Dun naar Manali mij aan mishandeling doet denken. En deze heb ik me dan ook nog zelf opgelegd.
In de bus is bovendien geen ruimte om je bagage op te bergen. Na veel geheen en weer mochten we de rugzakken dan uiteindelijk naast de chauffeur leggen. Maar omdat er veel gestolen wordt, moet je het vastketenen met een stevige ketting en goed slot. Maar de handbagage moet je nog steeds bij je houden en houdt ik dan maar op mijn schoot.
Conclusie: busreizen in India zijn een nachtmerrie die je zoveel mogelijk moet vermijden, wat helaas niet altijd mogelijk is. Wat heb ik mijzelf aangedaan?