Mae Kok

Soms doe je dingen en vraag je je af waarom je zo gek bent om ze te doen. Je zit bijvoorbeeld in een bus gedurende vijf uur plus een wachttijd van een uur om een bootreis van drieenhalf uur te kunnen maken, terwijl de reis rechtstreeks naar de eindbestemming maar vijf uur is. Maar het was de moeite waard. Gisteren ben ik dus met de bus naar Tha Ton gegaan. Ik ontmoette in Tha Ton een Autralisch echtpaar en een Engels stel die ook over de rivier Mae Kok naar Chiang Rai wilden varen. De bedoeling was om met de locale boot te gaan. Maar vanmorgen kwamen we erachter dat we voor 50 Baht per persoon extra een eigen boot hadden. En in plaats van allen twee stops te hebben, een in een dorp en een om te plassen konden we nu stoppen wanneer we wilden. Zo gezegd, zo gedaan. We vertrokken om twaalf uur. De rivier is zo ondiep dat we na tien minuten al aan de grond liepen. Dit deed mij denken aan een boek dat ik heb gelezen over een echtpaar die in een boot de Ganges af wil zakken en elke tien minuten aan de grond lopen, zodat ze bijna niet opschieten. Nadat de anderen de boot in dieper vaarwater geduwd hadden (ik was foto's aan het maken en wilde net gaan helpen toen de boot los kwam) liepen we tien minuten later weer vast. Gelukkig ging het hierna steeds net goed. Onderweg kwamen we veel vissers tegen en veel kinderen die aan het zwemmen waren. Maar weinig dorpen.
We voeren gedurende twee uur over de rivier. Omdat we honger kregen en moesten plassen hadden we gevraagd om ergens te stoppen. De Engelsman stapte als eerste uit. Maar helaas voor hem kwam de bodem steeds maar niet en lag hij voluit in het water. In het dorp hebben we iets gegeten, maar voor vegetariers was er niets. En de vleesjompen die ze bij de noedels serveerden zou ik mijn keel zelfs als niet-vegetarier niet binnen krijgen. Na deze stop was de volgende in een natuurreservaat met heetwaterbronnen. Het water was 58 graden Celcius en je kunt er dus helaas niet in zwemmen. Het was gewoon een grote vijver waar niets in groeit (behalve dan wat algen en bacterien die van heet water houden). De rest van het park stelde ook niets voor.
Er was nog een toeristische stop ingecalculeerd. Dez was bij de olifanten. Toen we aankwamen besefte ik me dat ik hier twee jaar eerder ook al was geweest. Ik wist ook nog dat ze slangen hadden in een kleine kooi waarmee je voor geld op de foto kunt. Anngezien ik dit dierenmishandeling vind, zou ik dit nooit doen. Er was ook nog een aapje aan een ketting.
Na dit intermezzo kwamen we al snel aan in Chiang Mai. Aan de kant van de rivier zijn veel gebouwen van bamboe en riet. Zo te zien picknick plaatsen voor de locale bevolking. Het ziet er erg gezelling uit.
We hebben allemaal in hetzelfde hotel ingeboekt, voor mijn doen een zeer luxe met zelfs een bad. Je raad dus al wat ik het eerste uur gedaan heb. Daarna ben ik gaan eten in een restaurant dat C & C heet. C staat voor Condoms, en C staat voor Cabbage. Of net andersom. Het idee erachter is in ieder geval bewustwording dat condooms en kool even gemakkelijk klaar gemaakt kan worden. Het hangt er dan ook niet vol met kool, maar wel met condoomreclame. Eet smakelijk.