Guru

Vanmorgen ben ik bij een baba geweest. Het is de guru van de yogi die ik hier heb leren kennen en het leek me wel een leuke ervaring om eens een echte guru van dichtbij mee te maken. Er was een Canadees meisje bij die de vorige keer was meegeweest. Ze had hem toen uitgelgd dat ze een stuk land heeft dat ze beheert en dat ze zich hierin vaak alleen voelt staan. Hij beloofde haar een zegening te geven wanneer ze met Diwali, een festival vergelijkbaar met Kerstmis bij ons, terug zou komen. En dat was dus vandaag.
We hadden om 7 uur afgesproken en moesten ongeveer twee uur rijden. Hij woont in een dorp en er staat een tempel bij zijn huis. Daar heeft hij een kamer waar hij een soort open spreekuur geeft. Hij zit dan aan het eind van de kamer en wij zaten aan de zijkant. Er zat ook nog een vrouwelijke baba bij. Het ging er vrij informaal aan toe. Ik had verwacht dat je stil moest zijn en niet mocht lachen. Dat zal mijn Christelijke achtergrond wel zijn, met de kerk als voorbeeld.
In het midden staat een grote bak (1,5 x 1,5 m) met as en uit het midden komt rook tevoorschijn. Aan de rand en om de baba heeft hij zijn attributen staan. Aan de wand hangen foto's van hemzelf, andere baba's en hindu-goden.
Eerst zaten we dus om hem heen en werd er wat informeel gepraat. Daarna begon hij de talisman te maken. Hij nam een papiertje waarin hij wat rode verfpoeder (dezelfde waarmee je de rode stip op het voorhoofd maakt) deed en iets wat op een wortelstok leek. Dit alles werd opgevouwen en het geheel ging in krantepapier. Hierbij deed hij wat hete as. Het geheeld werd aan de Canadese gegeven. Zij heeft hier later een zilveren hanger voor gekocht (Rs 30) en zal het bij voorkeur aan een zwarte wollen draad om haar nek moeten hangen. De guru vertelde haar dat ze nu nooit meer alleen zal zijn (achteraf hoorde ik pas waarom hij dat zei).
De Canadese vroeg hem ook een kristal te zegenen die ze speciaal voor deze gelegenheid gekocht had. De guru legde uit dat hij dit niet kon doen, omdat de kristal gebroken was. Er was ondertussen een leraar binnengekomen die vond dat hij dit ook nog een aan ons moest uitleggen. Maar hij deed dit veel uitgebreider dan de guru gedaan had. De lerar legde ook uit dat de zoetigheid die hij van de guru gekregen had in verband met Diwali meer waard was dan de zoetigheid die hij van de vrouw die daar volgens mij woonde gekregen had. Ik ging daar tegenin en vertelde hem dat het beiden evenveel waard is, omdat het met dezlefde intentie gegeven wordt. Het verschil is dat de zoetigheid van de guru gezegend is. Ik kreeg een hele uitleg over hoe alles een is en toch weer niet.
Er kwamen ook nog een man en zijn, naar ik aanneem dochter, bij. In Hindi werd de vader naar het probleem van het meisje gevraagd, waarbij het meisje bijna ging huilen. Hij vroeg haarzelf ook nog een aantal dingen. Uiteindelijk kreeg ze zijn zegening en gingen ze tevreden weg. Achteraf hoorde ik dat het meisje aan nachtmerries leed met veel lijken en doodshoofden.
Zoals ik al eerder aangaf werd er tijdens deze zitting vel gelachen. Vooral de vrouwelijke baba was erg grappig. Helaas verstonden de Canadese en ik hier niets van, want alles was in het Hindi.
Voordat we weg gingen, kregen we alle drie nog een zegening. we moesten voor hem gaan zitten en kregen een touwtje om onze pols die hij een paar keer dubbelgevouwen had. k geloof ook dat hij er as op gedaan had. Verder kregen we een rode stip met zegening op ons voorhoofd (tussen de ogen). En voor het vertrek nog een zegening.
Het meest komische van dit bezoek vond ik wel dat er naast hem een telefoon stond die een paar keer ging, dat hij een mobiel telefoon heeft en zelfs visitekaarjes. Spiritualeit, geschiedenis en de moderne wereld gaan hier hand in hand.