Hue, Hoi An en Nha Trang

Hué, boottocht

De tweede dag in Hué heb ik een toeristische boottocht geregeld over de Song Huong (Parfumrivier). We stopten bij een paar koninklijke tombes, waarvan de eerste niet erg indrukwekkend was en daarom heb ik de rest maar overgeslagen. Dit bleek niet helemaal terecht, want de tweede bleek erg mooi te zijn geweest. Verder stopten we nog bij een pagode die ook niet veel indruk op me maakte. En als afsluiting kregen we een heerlijke, maar schamele lunch. Was de boottocht dan zonde van mijn geld? Zeker niet. Voor twee dollar had ik een prachtig uitzicht. Hiervoor moest ik wel elke keer dat ik weer op de boot kwam mijn stoel omdraaien, want het drong niet tot de bootmensen door dat het uitzicht van het land mooier is dan de andere mensen op de boot.

Hội An

Met de minibus ben ik van Hué naar Hội An vertrokken. Dit duurde gelukkig niet zo lang, slechts drie uur. Dit is een schattig plaatsje dat ook weer op de lijst van werelderfgoed van UNESCO staat. En voor het eerst in maanden zag ik ook de zee en het strand weer. Onderweg stopten we ergens en heb ik kunnen pootjebaden in de zee. Maar wat kreeg ik een zin om te zwemmen. Alleen had ik geen bikini meer, want die heb ik weggegooid omdat het elastiek er uit was. Dus eerst maar eens op zoek gegaan naar een bikini. Maar aangezien dit niet alleen een mooie plaats is, is het ook nog eens het centrum van Việt Nam waar men kleding maakt, wat betekent dat ook het badgoed zelf gemaakt is. Je kunt alles uitzoeken wat in de winkels hangt of in de tijdschriften staat, en dit wordt dan feilloos nagemaakt. En aangezien ik in de winkels tot op heden geen bikini heb kunnen vinden die ik mooi genoeg vond, heb ik er maar een laten maken. En nu ik toch begonnen was, heb ik gelijk een korte broek, een rok en jurk besteld. Toen ik daarna door de straten liep, kwam ik een hele mooie stof tegen die ik toen ook maar gekocht heb om er een driekwart broek met top van te laten maken. En aangezien de korte broek zo mooi was, heb ik er nog twee besteld. Uiteindelijk was ik 1.187.200 đong kwijt, een miljoenenorder dus. Dit is gelijk aan 72,20 dollar of 56,53 euro. Geen geld toch?
De volgende dag ben ik vroeg opgestaan om de oude stad te bekijken. Het was al een drukte van jewelste. Daarna had ik weer een toeristische toer geregeld, ditmaal naar een paar tempels. Maar ondanks dat ook deze weer op de lijst van UNESCO staan, vielen ze mij tegen. Daarna ging ik terug op een boot die me veel te groot was. Geef mij maar een kleine vissersboot. Op de trugweg deden we nog een dorp aan waar men hout bewerkt. De rest van de middag stond in het kader van passen en aanpassen van de kleding. Want behalve de rok, moest alles verandert worden.

Nha Trang

Met de nachtbus ben ik naar Nha Trang gegaan. Daar kwamen we om zes uur in de morgen al aan. Na inchecken, douchen en ontbijt, heb ik een motor met chauffeur gehuurd om naar een waterval te gaan. Andere bezienswaardigheden, zoals boedda’s hoe groot ook, Cham torens, heetwaterbronnen, pagoda’s, enzovoort heb ik even genoeg gezien. Ik had wel eerst geprobeerd om het Pasteur instituut en Pensin museum in te komen. Maar ondanks het bord aan de buitenkant, werd me verteld dat het zaterdags de hele dag gesloten is. En ’s Zondags ook. Ik probeerde nog binnen te komen door te vertellen dat ik arts ben, maar ook dit hielp niet. Dus vandaar de waterval. Dit was mij aangeraden als zijnde beter dan het vervuilde strand met alle venters. Het is inderdaad vreedzamer, maar ik had toch geen rust in mijn gat. De chauffeur had gezegd dat het binnen twee uur zou gaan regenen en de lucht was inderdaad bewolkt. En ik had ook ongevraagd een gids meegekregen die de hele tijd bij me bleef. Dus ik besloot, na nog wel heerlijk gezwommen te hebben in mijn nieuwe bikini, maar weer vroeg naar Nha Trang terug te keren. Na een late lunch, was het ondertussen bewolkt geworden en geen strandweer meer. Maar de chaufferu is een slechte weerman, want regenen doet het nog steeds niet. En het is nu ik dit schrijf al zeven uur geweest. En hij vertelde me dit om half een.