Ganden

Vandaag heb ik weer een klooster bezichtigd. Ganden deze keer. Hiervoor moet je vroeg opstaan, want de bus vertrekt tussen 6.30 en 7 uur, afhankelijk van wanneer hij vol zit. Ik maakte me natuurlijk voor niets zorgen over of ik de bus wel kon vinden. Toen ik bij het Barkhorplein aankwam werd me al gevraagd of ik naar Ganden wilde. Na een bevestigend antwoord werd ik naar een bus geleid, waar nog twee plaatsen over waren. Ik mocht naast een vrouw met zoontje plaatsnemen. Ik vraag me af wanneer deze vrouw zich voor het laatst gewassen had. Maar het drama van de busreis werd nog erger. Er was te weinig beenruimte voor mij, dus ik zat met mijn benen in het gangpad. En het scheefzitten heeft weer een negatief effect op de rug. Maar ook dat vond ik nog niet het ergste. Wat dan wel? Dat er in China nog gerookt mag worden in de bus! En achter mij zaten een drietal kettingrokers. Tot overmaat van ramp wilde ook het raam naast ons niet open en de overburen vertikte het om het raam open te doen. Ik was blij toen we na ruim een uur aankwamen. De rit omhoog was trouwens erg mooi. De onverharde weg loopt via speldenbochten omhoog naar het klooster dat op een hoogte van 4500 meter boven op de berg ligt. Een prachtig uitzicht over de Kye-chu vallei. In de bus was ik de boeddistische Roemeen tegengekomen en een vrouw waarmee ik een nacht in de slaapzaal doorgebracht had. Samen zijn we aan de Kora begonnen. Als je ooit in Tibet bent en naar Ganden gaat is dit absoluut een aanrader. Het uitzicht is adembenemend. Onderweg kom je verschillende shrines (sorry, ik weet het Nederlandse woord hiervoor nhiet, maar houdt me aanbevolen) en rotsen tegen die helende krachten zouden hebben. Op aandringen van de pelgrims zijn we onder rotsen en tussen door gegaan. Ook hebben we de sky burial plaats bezocht. Oliver, de Roemeen was een beetje kwaad op ons omdat we te luid praatten en op deze manier geen respect toonden voor een heilige plaats. Volgens mij zijn de Tibettanen nuchterder en geven hier minder om. Wat wel heel luguber is dat de bijlen en andere snijwapens gewoon op de sky burial plaats liggen, waarschijnlijk achtergebleven van de sky burials. De andere vrouw dacht een paar overblijfselen van botten te zien (zij is huisarts in Nieuw-Zeeland, dus weet wel hoe botten eruit zien) en ik zag een half kunstgebit liggen.
Na de Kora besloten we eerst iets te eten (Oliver hadden we ondertussen achtergelaten om al zijn religieuze rituelen in vrede te kunnen doen). In het restaurant vertelden ze alleen noedels te hebben. Wij vroegen of dit ook vegetarisch, dus zonder vlees kon. Dit kon wel. Dus toen we de noedels kregen, bleek het vlees eruitgehaald te zijn.
Daarna hebben we het klooster nog bekeken. De meest interessante dingen waren het naai-atelier waar een monnik aan het strijken was en een andere monnik die teksten in hout aan het uitsnijden was. De rest is hetzelfde als in andere kloosters.
Toen we terug wilden waren we in een andere bus gaan zitten dan waar we mee gekomen waren. Met meer beenruimte. Maar dat ging dus mooi niet door. De buschauffeur kwam ons halen en we moesten weer met zijn bus mee. Gelukkig waren de kettingrokers er niet. Helaas..... Ze waren tot halverwege de berg gelopen en gingen weer mee. Op de terugweg hebben we nog een klooster aangedaan waar de enige interessante kamer (na al zoveel kloosters gezien te hebben) er eentje met maskers was.