Keukenperikelen

Geluk zit 'm in de kleine dingen. Zoals zelf kunnen koken. Dat is een van de dingen die ik mis door het lang onderweg zijn. Normaliter heb je een hotelkamer zonder keuken en ben je dus gedwongen om in restaurants te eten. Speciaal is het dan niet meer. En het eten is ook steeds hetzelfde. Om maar te zwijgen over de kwaliteit en het gemis aan groenten. Zoals de meesten wel weten ben ik dol op groenten en in een restaurant krijg je altijd maar weinig. Ik heb er wel eens over gedacht om een dubbele portie groenten te bestellen.

Toen ik hier vier dagen geleden arriveerde had ik mijn zinnen gezet op hotel Om, onder andere op aanraden van twee mensen die ik ken. Helaas was het die avond al vol. De volgende dag ging ik op zoek naar een andere kamer. Ik vond er twee die oke waren, maar niet helemaal wat ik zocht, een kamer met uitzicht. Omdat ik hier minimaal twee weken wil blijven, wil ik een fijn gevoel hebben in mijn verblijfsplaats. Je moet je toch een beetje thuis kunnen voelen. Hotel Om voldeed het meest aan mijn wensen. Als een pitbul ben ik tot 12 uur blijven wachten, checking out time. Helaas ging er niemand weg die dag. Achteraf bleek er wel iemand vertrokken te zijn, maar was ik net te laat.
Toen ik later die dag McLeod aan het verkennen was kon ik het niet laten om nog een paar hotels te checken. Helemaal aan het eind van een van de straten was een hotel met een paar kamers met een keuken. Een daarvan heeft ook een groot terras en zou de volgende dag vrijkomen. Volgens mij heeft de eigenaar iemand gevraagd om in een andere hotelkamer te gaan, omdat ik hem vertelde minimaal twee weken te blijven. k wilde me alleen nog niet gelijk vastleggen.
's Middags ontmoette ik een Yoga-leraar die met vertelde een yoga-studio aan het bouwen te zijn in de bergen. Vlakbij zijn er ook hotelkamers welke hij ons (er was nog iemand bij hem) 's avonds na zijn yoga-klas kon laten zien. Toen ik onderweg was naar deze afspraak kwam ik een Duitse vrouw tegen die ook geinteresseerd was. Het is een prachtige locatie, maar een hele klim. En de kamers zijn erg spartaans met een gezamelijke keuken. Daarom besloot ik voor de hotelkamer in McLeod zelf te gaan.
Toen ik er de volgende ochtend aankwam (nadat ik had laten weten dat ik zou komen) bleek er een ander echtpaar geinteresseerd te zijn. De eigenaar vertelde me dat ik na een paar dagen naar een andere kamer moest. Ik vertelde hem dat ik dat niet deed, omdat hij beloofd had dat ik deze kamer tot drie weken kon hebben. Hij vond mij maar moeilijk doen, maar beloofd is beloofd. Na dit uigevochten te hebben is hij zeer (te?) vriendelijk.
Dus nu heb ik twee keer kunnen koken en er van genoten. Helaas zijn de faciliteiten zeer beperkt (een pit, geen koelkast en geen spatels bijvoorbeeld) en wil ik niet teveel aanschaffen. Maar toch maakt dit me zeer gelukkig. Iets minder gelukkig maakt de afwas me die er helaas ook bij hoort.