Olifanten???

Gisteren was de grote dag. We hadden een uitgebreide tocht uitgezocht. Eerst zouden we met de jeep het park in, daarna een trekking en 's middags met de boot. En dan 's avonds weer met de jeep terug. Het eten zat er bij in. De dag zou om vijf uur beginnen en om half zeven 's avonds zouden we weer terug zijn. En dit alles voor Rs 1950 per persoon. De avond daarvoor kwam degene via wie we geboekt hadden ons de jeep laten zien. Deze zag er goed uit en bleek ook comfortabel te zijn. Maar volgens de chauffeur konden we beter een half uur later vertrekken, omdat het 's ochtends toch nog mistig zou zijn en je dan niets kon zien. De volgende ochtend zaten we om kwart over vijf gereed. Tot onze verbazing kwam de jeep zelfs tien minuten te vroeg aan. Maar toen moesten we nog een Zweeds stel op gaan halen. Waarschijnlijk wist de chauffeur niet waar ze logeerden, want hij reed eerst een paar rondjes voordat we hen oppikten. Er was ook een Amerikaanse mee die de hele dag alles op haar slippers gedaan heeft.
De tocht in de jeep was koud en mistig. Gelukkig hadden we daar al op gerekend. Maar de Amerikaanse had slechts een dunne bloes met korte mouwen aan. Ze zei van de kou te houden.
Om half zeven stopten we voor chai en kregen we parotha's. Omdat wij wisten dat deze erg lekker smaken met banaan, nam iedereen er ook banaan bij. Ondertussen was de zon opgekomen en wij gingen weer verder de bergen in. Onderweg zagen we Marmaris eekhoorns (reuzen eekhoorns), wilde kaneel, apen, wilde kippen (die overigens verdacht veel lijken op gewone huis- tuin- en keukenkippen) en wat vogels. Maar geen groot wild.
Om negen uur kwamen we bij een paar gebouwen uit waar we ontbijt kregen. We konden uit een paar dingen kiezen en het smaakte goed. Daarna kregen we een gids die met ons een trekking ging doen. Eerst moesten we met een roeiboot het meer oversteken. De trekking begon rustig. Er waren goede paden. Langzamerhand werd het toch wat steiler en de paden werden steeds nauwer. Op een gegeven moment waren er helemaal geen paden meer. Het leek ondertussen meer op een survivel tocht. De gids probeerde sporen te volgens. We passeerden een open plaats waar je de olifanten, die er de nacht ervoor geslapen hadden, nog kon ruiken. We zagen olifantenkeutels (doorsnee 30 cm) van een dag oud en een afruk van een olifantenpoot. Maar geen olifanten. Op een gegeven moment stopte de gids. Wij liepen op dat moment een beetje achteraan en vroegen wat er aan de hand was. De Zweed had het over een tijger. Dus wij goed rondkijken en heel stil Bleek het "slechts" om een afdruk van een tijger te gaan. De tijger was gevlogen.
Verder kwamen we nog meer Marmaris eekhoorns tegen, een Indiase bizon en een paar vogels. De trekking op zich was erg leuk, maar we kwamen voor het wild.
Na een goede lunch zouden we gaan varen met de mogelijkheid om wild te zien. We hadden al gezocht naar de boot, maar alleen een paar roeiboten en waterfietsen gezien. We zouden om twee uur vertrekken, maar de gids kwam zeggen dat het nog te warm was. Of we een museum wilden bekijken? Dit museum bleek een paar botten van een baby-olifant, een bizon en herten te bevatten. Wel grappig, maar niets om over naar huis te schrijven. Maar dit doen we lekker toch. Na een kwartier waren we wel uitgekeken. En toen mochten we ook gaan varen. De waterfietsen waren intussen al door anderen in beslag genomen. De Amerikaanse lag ondertussen op een bankje te slapen en wilde niet mee. Dus de Zweden en wij gingen het meer op. De gids roeide. Onderweg zagen we een paar slangen, waarvan er een wel twee meter lang was. Gelukkig was hij niet giftig. Op de plek waar normaal de olifanten komen drinken, liet zich nu niets zien. De gids vertelde ons dat we beter 's ochtend vroeg of later op de middag konden komen. Maar toen zaten we in de jeep.
Er was ons verteld dat we na de boottocht thee en snacks zouden krijgen. Thee en koffie was er wel, maar geen snacks. En ondertussen hadden we wel een beetje honger.
De jeep bracht ons weer naar huis. Onderweg zagen we een andere jeep stilstaan en de chauffeur was een stukje het bos ingelopen. We vroegen wat er aan de hand was. Een Engelsman dacht iets "ginger-black" gezien te hebben en dacht dat het een tijger was. Waarschijnlijk waren het gewoon wat bladeren. We hebben nog een Indiase bison gezien en om half zeven waren we weer bij het hotel.

Vandaag hadden we een tocht geregeld naar een kruiden- en specerijentuin en -plantage en een baby-olifant. We hebben in ons guesthouse een Nederlandse leren kennen die het al min of meer besproken had met onze organisator van de andere trip. Het was alleen de vraag of we het ermee eens waren. Het leek ons wel leuk. Dus eerst naar de kruiden- en specerijentuin. Dit was erg interessant, maar wel kort. Daarna gingen we bij de baby-olifant kijken. Deze is drie weken oud. Toen we aankwamen werd ons vijftig roepies de man gevraagd. Dit weigerden we, want alles zou inbegrepen zijn. Toen mochten we toch gaan kijken. De moeder stond met een voor- en achterpoot vast aan de ketting en kon zich bijna niet bewegen. Ze was ook erg onrustig.
Hierna werden we meegenomen naar een uitzichtspunt over Tamil Nadu. Daar hebben we net een paar weken doorgebracht. We verwachtten nu naar een plantage te gaan. We waren niet echt verbaasd dat we weer richting Kumily reden. Daar stond de organisator ook weer. Onze reisgenote van de dag legde uit dat afgesproken was dat we nog anar een plantage zouden gaan. Volgens de organisator waren we daar al geweest, want dit zat bij de kruiden- en specerijentuin. Na een discussie waarin we aangaven geen waar voor ons geld gehad te hebben zei hij dat we dan maar moesten geven wat we eilden. De avond daarvoor hadden we al Rs 200 voorschot gegeven. In totaal hadden we afgesproken Rs 700 te betalen. We vonden het moeilijk wat we dan moesten geven. Eigenlijk vonden we Rs 200 al meer dan genoeg. Uiteindelijk besloten we er nog 250 bij te geven. Dit was niet voldoende volgens de organisator. We gaven aan dit al meer dan genoeg te vinden. Hij werd boos en gaf het geld terug. En daar zijn we lekker van gaan eten.