Songkran

Luang Prabang was buitengewoon ..... nat. Songkran is de viering van het nieuwe jaar hier. Wel, het is de Thaise naam, ik weet niet of het in Laotiaans ook zo heet. Maar het begint al op 1 april met het gooien van water naar voorbijgangers. En het hoogtepunt hiervan is 14 april oftewel nieuwjaarsdag. De sfeer is een beetje te vergelijken met Koninginnedag in een plaats als Amsterdam. Behalve dan dat er minder dronkaards op straat zijn. Niet dat er niet wordt gedronken, maar de mensen worden gtewoon niet zo dronken. En het is een stuk natter, want iedereen gooit met water en niemand blijft hiervan bespaart. Men zet grote tonnen langs de kant van de weg en schept hieruit met kleinere bakjes. Dit gaat dan over de voetgangers, fietsers, scooterrijders, tuk-tuk klanten, auto's en bussen. Soms is het grappig, maar als je een beetje koud bent en het de zoveelste keer is dat je wordt natgegooid dan is het niet altijd even leuk meer. Een andere populaire manier is met waterpistolen en liever nog -geweren. Daar doen de Falangs (buitenlanders) ook graag aan mee. Je ziet ze elkaar dan ook achtervolgens. Er rijden ook pick-ups rond met mensen die met water gooien en met water overgoten worden. En behalve water wordt er ook zetmeel gebruikt en zwarte en rode verf. Gelukkig is dit goed uitwasbare verf. Maar mijn witte broek is ondertussen zwart gevlekt.

Op 13 april was is met mijn kamergenote naar de sauna geweest en hebben we een Laotiaanse massage gehad. Dit is een soort diepe weefselmassage. Niet altijd even lekker, maar ik ga er maar van uit dat het goed voor je is. Daarna de sauna in. Ik heb dat nu een paar keer gedaan en heb er nog nooit echt van kunnen genieten. Turkse baden, heerlijk. De sauna? Ik weet het niet.
Op nieuwjaarsdag was er 's ochtends een grote markt waar ik over gelopen heb. 's Middags zijn we met zijn zessen naar een eiland gegaan. Daar werd gedanst, gegeten en gedronken. Ook werd er vuurwerk afgestoken. Hiervoor hadden ze een stellage van bamboe gemaakt. De vuurpijlen waren ook aan een stuk bamboe vastgemaakt. Als deze weggeschoten werd, leek het verdacht veel op een spermatozoide. Hoe ze het bedenken weet ik niet. Ik was overigens niet de enige die deze vergelijking maakte. Op een gegeven moment kwam er iemand naar ons toe die ons zo'n vuurpijl aanbood. 's avonds waren we aangejongd tot elf man en zijn we weer terug gegaan. Nadat iedereen zich gedoucht had en droge kleren had aangetrokken zijn we met zijn allen gaan barbequen bij een restaurant. Ook hier begonnen we weer met een paar man en eidigden we met zijn vijftienen.
De volgende dag was er een optocht waar onder andere Miss Luang Prabang in meereed die op 13 april gekozen was. Deze verkiezing had ik misgelopen. Het duurde erg lang voordat de optocht begon. Hij was ook niet zo lang, maar dat was niet erg. Toen hij voorbij was ben ik er achteraan gaan lopen. Onder5weg kwam ik een paar van mijn nieuwe vrienden tegen en zijn we gedrieen verder gegaan. En uiteraard werd er weer met water gegooid. Op het laatst waren we het een beetje zat en zijn we in een restaurant gaan zitten om wat te eten. En s' avonds zijn we weer met zijn allen wat gaan drinken.

Gisteren zijn we met zes man naar Vang Vieng gekomen. Vang Vieng is een toeristische plaats waar mensen vooral heen komen om te tuben en feest te vieren. Tuben is het met een grote vrachtwagenband de rivier afdobberen. En onderweg wordt dan steeds gestopt om ergens wat te gaan drinken. Tuben op zich leek me nou niet zo bijzonder, maar met een grote groep kan het wel gezellig zijn.
Gistermiddag zijn we eerst met zijn allen naar een grot gegaan. Eerst moet je betalen om het resort waar de grot zich bevindt op te mogen. En daarna moet dan de grot betaalt worden. Het was een mooie (druipsteen)grot met stalagmieten en stalagtieten. De truck is als volgt: 'A stalgmite might reach the ceiling; a stalagtite is to hold in tight'. 't is maar dat je het weet.
De rest van de groep besloot om te gaan bergbeklimmen in plaats van te tuben. Omdat ik te bang ben mijn arm uit de kom te draaien, besloot ik een fiets te huren en wat grotten te bekijken. Een Deens meisje wiens vriendin ook ging klimmen en die last heeft van hoogtevrees is met me meegeweest. We hadden een leuk rondje bedacht. Maar de eerste grot die we tegenkwamen stond niet op ons kaartje. We zijn toch maar gaan kijken en dat bleek een goede keus. Weer moesten we eerst betalen om de brug over te mogen (maar wij dachten dat dat al voor de grot was) en daarna voor de grot. We kregen een zaklantaarn en mochten zelfstandig naar binnen. Maar eerst moesten we een stukje klimmen. De grot bleek best wel lang te zijn (300 meter) en lichten of aangelegde paden waren er niet. Behalve de stalagmieten en stalagtieten zagen we ook rotsfromaties die glitterden. Helaas lukte het niet om dit effect te fotograferen. Maar het was erg mooi. Toen we uit de grot kwamen, hoorden we dat dit de enige grot had die zo schitterde. We zijn eesrt wat gaan eten en toen bleek het alweer twee uur te zijn. We dachten niet voldoende tijd te hebben voor nog een grot als we om vier uur alweer terug moesten zijn. De deense had de sleutel van de kamer en haar vriendin zou om vier uur terug zijn. Dus hebben we de terugweg aanvaard. Onderweg zijn we nog wat gaan eten (we hadden nog staaeds honger na de noedelsoep) en drinken bij een organische boerderij; een mulberry pancake, meer cake dan pancake, en een mulberry shake. Erg lekker allebei.