Lai Chau

Weer op reis. Volgens de verkregen informatie zou de bus naar Lai Chau om 7 uur vanmorgen vertrekken. Op een kaartje stond aangegeven waar vandaan. Helaas was het niet zo gemakkelijk te vinden als je zou denken. Veel vragen dus. Maar Vietnamezen spreken over het algemeen geen tot heel weinig Engels. En als ze je iets aan willen smeren, zoals vervoer per motor, huiveren ze er ook niet voor terug om de verkeerde informatie te verschaffen. Lai Chau begrepen ze wel en ze wezen een bepaalde kant op. Uiteindelijk bleek dat er geen bushalte was en ik gewoon ter plekke kon wachten op het punt waar ik op dat moment beland was. Gelukkig kwam de bus er toen ook al snel aan.
Toen we nog niet zo lang onderweg waren, was er van een geasfalteerde weg geen sprake meer. Het was modder wat de klok sloeg. Zeker nadat het anderhalve dag gestaag geregend had. Dus je hoort het Klaas, ook hier is het niet altijd zonnig en warm weer. We hebben zeker een half uur stil gestaan om andere weggebruikers het punt te laten passeren. Sommigen moesten zelfs door de rupswagen geduwd worden. En de helft van de bus moest eerst ook nog zijn boodschappen doen. Oftewel fruit kopen vanuit de bus. Uiteindelijk ging de motor aan en vijf minuten laten kwam de bus in beweging. Maar dat duurde niet lang, want we raakten in de slip. Dus achteruit en opnieuw proberen. Dit tot vijfmaal toe. Toen waren we er doorheen. De rest van de reis verliep voorspoedig. Als je tenminste de man niet meetelt die wagenziek was en steeds moest overgeven. Dat komt trouwens veel voor en is niet zo vreemd als je bedenkt hoe kronkelig de wegen door de bergen zijn en hoe er gereden wordt. Ook ik wordt soms wat misselijk als ik niet naar buiten kijk. Het landschap was wel weer fantastisch mooi. En onderweg hebben we ook veel locale bergvolkeren gezien.
In Lai Chau ben ik, na in mijn hotel geboekt te hebben, iets gaan eten. Aangezien hier weinig toeristen komen is het weer simpel voedsel. Ik laat mijn copie zien dat zegt dat ik geen vlees, vis en gevogelte eet. Men vraagt mij wat bepaalde woorden betekenen, Dit weet ik dan niet, want ik spreek en lees geen Vietnamees. Dus men laat rijst, groente en eieren zien en ik knik dat dat goed is. En even later krijg ik dit dan voorgeschoteld. Simpel, maar wel lekker.
Daarna ben ik gaan rondlopen. Onderweg kwam ik bij een bruilofsfeest langs. Ik vroeg of ik een foto van de bruid mocht maken en wed gelijk uitgenodigd. Men bood mij thee, rijstewijn en snoep aan. Ik werd ook uitgenodigd voor de lunch. Maar aangezien ik net gegeten had en men bovendien praktisch geen Engels sprak (ik had zelfs moeite met de leraar Engels), heb ik dit afgeslagen en ben weggegaan. Morgen de volgende etappe naar Dien Bien Phu.