Dien Bien Phu
Door: Bernadette
Blijf op de hoogte en volg Bernadette
07 Mei 2007 | Vietnam, Sơn La
De loop maak je vanwege het landschap. Het is fantastisch! Het noorden van Viêt Nam is, net als het noorden van Laos en Thailand, een berglandschap. Er wonen veel minderheden die erg kleurrijk zijn. Vaak is hun naam afgeleid van de herkomst (bijvoorbeeld de Hmong die oorspronkelijk uit Mongolië komen of de Tai die oorspronkelijk, je raadt het al, uit Thailand komen) en de kleur van de kleding die ze dragen. Bijvoorbeeld Zwarte Hmong of Witte Tai. Veel kleding heeft een zwarte basis met daarbij gekleurde broderie. De hoofddeksels zijn vaak ook zeer kleurrijk, variërend van gekleurde doeken die me aan sommige stammen uit Tibet doen denken, tot aan rode pompoenen of een soort van omgekeerde rechthoekige pannen.
Het reizen met de bus neemt hier veel tijd in beslag. De afstanden worden volgens mij hemelsbreed gemeten, want me zegt dat het bijvoorbeeld 170 kilometer is, waar je dan vervolgens zes uur over doet. Ik weet zeker dat je over de weg veel meer kilometers aflegt.
Gisteren had ik flink de balen van de afzetterij van de Vietnamezen. Ik heb al eerder geschreven dat ze dat hier tot kunst verheven hebben. Zelfs in de bus moet je eraan geloven. In plaats van de gebruikelijke 70.000 dong, moest ik er 100.000 betalen. Omdat ik buitenlander ben. Maar de Chinese die in de bus zat betaalde het normale tarief. Daarom heb ik een voorstel. Alle Aziaten die in Nederland op vakantie komen, laten we meer betalen, en wel 30 %. Dat is hetzelfde als wat wij hier extra betalen. Dat geldt dan voor artikelen in de winkels, toegangsprijzen en hotels. Voor Vietnamezen komt hierbij dan nog het verhoogde tarief voor openbaar vervoer. Eerlijk of niet?
Vanmorgen ben ik naar een museum geweest. Niet bijster interessant. Daarna heb ik een kerkhof voor gesneuvelde soldaten bezocht en een heuvel waar vandaag precies 32 jaar geleden de oorlog gewonnen werd. Er zijn nog loopgraven zichtbaar waar je ook in kunt lopen. Omdat het vandaag precies 32 jaar gelden is, waren er ook veel oorlogsveteranen aanwezig in Điện Biên Phu. Een aantal heb ik ook de hand geschud.
Omdat dit voldoende was als ochtendprogramma, ben ik vanmiddag naar Son La gekomen. Het welkom in het hotel was een beetje overrompelend. Ik had mijn bagage nog niet goed en wel in de kamer gezet, toen ik al aan de telefoon moest komen. Snel werd duidelijk waarom. Degene aan de telefoon vroeg mij in het Engels, na de gebruikelijke vragen, wat ik als avondeten wilde. Na deze vragen beantwoord te hebben, ben ik me gaan douchen. En toen ik weer in het ‘restaurant’ kwam, werd me gevraagd of ik koffie of thee wilde. Men begreep mij niet toen ik aangaf ‘zwarte’ koffie zonder suiker te willen, dus de tolk werd weer gebeld.
Later moest de tolk nogmaals gebeld worden. De familie zat ondertussen te eten en wilde mij iets vragen. Maar het werd me niet duidelijk wat. De tolk wilde nogmaals weten wat ik wilde eten. Ik heb er tofu aan toegevoegd, want alleen groenten en rijst ben ik echt spuugzat. Het meisje ging vervolgens groenten pakken, tofu knippen en komkommer klaarmaken. Later kreeg ik ook nog rijst en een soort bouillon met groenten en vlees. Hetzelfde eten als de familie. Maar dat vind ik niet erg.
Het reizen met de bus neemt hier veel tijd in beslag. De afstanden worden volgens mij hemelsbreed gemeten, want me zegt dat het bijvoorbeeld 170 kilometer is, waar je dan vervolgens zes uur over doet. Ik weet zeker dat je over de weg veel meer kilometers aflegt.
Gisteren had ik flink de balen van de afzetterij van de Vietnamezen. Ik heb al eerder geschreven dat ze dat hier tot kunst verheven hebben. Zelfs in de bus moet je eraan geloven. In plaats van de gebruikelijke 70.000 dong, moest ik er 100.000 betalen. Omdat ik buitenlander ben. Maar de Chinese die in de bus zat betaalde het normale tarief. Daarom heb ik een voorstel. Alle Aziaten die in Nederland op vakantie komen, laten we meer betalen, en wel 30 %. Dat is hetzelfde als wat wij hier extra betalen. Dat geldt dan voor artikelen in de winkels, toegangsprijzen en hotels. Voor Vietnamezen komt hierbij dan nog het verhoogde tarief voor openbaar vervoer. Eerlijk of niet?
Vanmorgen ben ik naar een museum geweest. Niet bijster interessant. Daarna heb ik een kerkhof voor gesneuvelde soldaten bezocht en een heuvel waar vandaag precies 32 jaar geleden de oorlog gewonnen werd. Er zijn nog loopgraven zichtbaar waar je ook in kunt lopen. Omdat het vandaag precies 32 jaar gelden is, waren er ook veel oorlogsveteranen aanwezig in Điện Biên Phu. Een aantal heb ik ook de hand geschud.
Omdat dit voldoende was als ochtendprogramma, ben ik vanmiddag naar Son La gekomen. Het welkom in het hotel was een beetje overrompelend. Ik had mijn bagage nog niet goed en wel in de kamer gezet, toen ik al aan de telefoon moest komen. Snel werd duidelijk waarom. Degene aan de telefoon vroeg mij in het Engels, na de gebruikelijke vragen, wat ik als avondeten wilde. Na deze vragen beantwoord te hebben, ben ik me gaan douchen. En toen ik weer in het ‘restaurant’ kwam, werd me gevraagd of ik koffie of thee wilde. Men begreep mij niet toen ik aangaf ‘zwarte’ koffie zonder suiker te willen, dus de tolk werd weer gebeld.
Later moest de tolk nogmaals gebeld worden. De familie zat ondertussen te eten en wilde mij iets vragen. Maar het werd me niet duidelijk wat. De tolk wilde nogmaals weten wat ik wilde eten. Ik heb er tofu aan toegevoegd, want alleen groenten en rijst ben ik echt spuugzat. Het meisje ging vervolgens groenten pakken, tofu knippen en komkommer klaarmaken. Later kreeg ik ook nog rijst en een soort bouillon met groenten en vlees. Hetzelfde eten als de familie. Maar dat vind ik niet erg.
-
07 Mei 2007 - 14:24
Klaas:
Tja ik vind het knap dat je nog steeds aan je principe van je eten blijft vasthouden. Dat maak het wel een stuk moeilijker en op een gegeven moment zal je bepaalde stoffen gaan missen in de voeding die je in Nederland wel krijgt door al de speciale voeding die we hier als vervanger hebben. Daarom is marrit toch maar terug gekomen van haar voedings wensen het was lichaamlijk niet vol te houden, vertelde ze. Dat je spuuuugzat wordt van rijst en groente kan ik begrijpen. Dat voorstel van extra laten betalen geld dan eigenlijk voor alle niet europese burgers, want toeristen prijzen betaal je overal op vakantie buiten Europa zeker. -
08 Mei 2007 - 19:51
Klaas Ut Grunn:
Grunneger in Austroalie
N Grunneger is emigreert noar Austroalie en rid mit zien zeuntje deur de
Wildernis.
Op n gegevem mement zain ze n groot baist mit laange achterpoten en laange
Steert.
"Wat is dat poa," vroagt t jong.
"Dat is n dangeroe," zegt poa.
Even loater lopt der n haile grote vogel veur de jiep langs en stekt zien
Kop in t zaand.
"Wat is dat den," vroagt lutje jong.
"Dat is n dangeroe, mien jong," zegt pa.
N Uurtje loater rieden ze bie n rivier laangs. Doar ligt n ieslek groot baist
Mit n grote bek en hail schaarpe taanden in t woater noar heur te loeren.
"Wat is dat den pa," vroagt t kereltje.
"Dat is n dangeroe," zegt pa.
"Moar pa, hou waist doe dat toch aaltmoal," vroagt t kereltje vol bewonderen.
"Och," zegt pa, "dat is nait zo stoer mien jong, moar doar mot je Engels
Veur kennen.
Zugst dat grode bord doar? Doar staait dat op: All animals are dangeroes.
Herschrijf jij jouw versie maar hihi omdat je Grunn Misschien een beeetje mist
-
09 Mei 2007 - 01:37
Bernadette:
Kan ik ook ee leven; alle toeristen van buiten Europa gaan in Europa toeristenprijzen betalen. -
10 Mei 2007 - 21:01
Thea:
Kan die tolk je niet een briefje geven met een aantal steeds terugkerende (antwoorden) vragen,maar het heeft toch wel wat dat ze zoveel moeite doen om het je naar de zin te maken groetjes Thea en Bert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
